۱۳۹۰ اردیبهشت ۱۷, شنبه
خرافاتی و رمال، «نسبتهایی» که دیروز «خجالتآور» بود
باور کردن این مواضع سیاسی و این همه تغییر دشوار است: آیتالله خامنهای: تهمتهایی زدند. حرفهایی گفتند. به کی؟ به کسی که رئیس جمهور قانونی کشوراست. متکی به آراء مردم است. نسبتهای خلاف دادند. رئیس جمهور مملکت را که مورد اعتماد مردم است، به دروغگویی متهم کردند. اینها خوب است؟ کارناوالهای جعلی برای دولت درست کردند. اینجا و آنجا پخش کردند. که ما که در جریان امور هستیم، میبینیم، میدانیم که اینها خلاف واقع است. فحاشی کردند. رئیس جمهور را خرافاتی، رمال، از این نسبتهای خجالتآور دادند. اخلاق و قانون و انصاف را زیر پا گذاشتند. اینها را دو سال قبل آیتالله خامنهای، رهبر جمهوری اسلامی، در نماز جمعه گفت تا سریال دفاع تمامعیار او از محمود احمدینژاد هیچ چیز کم نداشته باشد. این دفاع پاسخی بود به انتقادهایی از این دست، انتقادهایی که گوینده آن، یعنی میرحسین موسوی، رقیب انتخاباتی محمود احمدینژاد در سال ۸۸، اکنون مدتی است همراه با همسرش در بازداشت به سر میبرد. میرحسین موسوی: دولت عقلانیت، دولت استفاده از کارشناسان، دولت استفاده از نهادهایی خواهد بود که ملت، با پایمردی خودشان آنها را پایهگذاری کردند. نه این که یک دولت رمالی و کفبینی باشد. حالا دو سال پس از آن کشمکشها، در حالی که بسیاری دیگر از کسانی که به رواج خرافهپرستی و اداره کشور بر پایه مبانی غیرعلمی و غیرکارشناسی انتقاد میکردند در زندان هستند، رسانههای اصولگرا و افرادی سرشناس از میان اصولگرایان نزدیک به رهبر جمهوری اسلامی، دولتیها و نزدیکان رئیس دولت را «جنگیر»، «رمال» و «انحرافی» مینامند. حتی سرتیپ پاسدار محمدعلی جعفری، فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، نیز به صراحت از نفوذ جریانی در داخل دولت خبر داده است که به گفته فرمانده سپاه به دنبال به انحراف کشاندن مسیر انقلاب اسلامی است. فرمانده سپاه انقلاب اسلامی تصریح کرده است که مردم هیچ گونه انحرافی را تحمل نمیکنند و «به دنبال شیطان داخلی و جن و انس نیستند». پس از آن که عباس امیریفر، دبیر کمیسیون فرهنگی دولت و دبیر تشکل «جامعه وعاظ ولایی»، بازداشت و سپس آزاد شد، اکنون رسانههای مختلف اصولگرایان حامی رهبر جمهوری اسلامی، پر است از خبرهایی مربوط به بازداشت نزدیکان اسفندیار رحیم مشایی، رئیس دفتر احمدینژاد، و محمدرضا رحیمی، معاون اول احمدینژاد. اغلب این بازداشتیها متهم به جنگیری و رمالیاند. این رسانهها و این افراد، همان رسانهها و افرادی هستند که در سالها و ماههای گذشته، انتقادهایی بسیار آرامتر از اینها را که فعالان سیاسی اصلاحطلب و روزنامهنگاران منتقد مطرح میکردند، تاب نمیآوردند و آنها را به «تشویش اذهان عمومی، نشر اکاذیب یا توهین به رئیس جمهوری» متهم میکردند.
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر