روز وبلاگ نويسى فارسى – همه شنگوليم و همه چى عاليه، فقط جاى رفقامون كه نيستن خاليه

شانزدهم شهريور، روز وبلاگ نويسى به زبان فارسى است. روزى كه دريچه اى براى ثبت ديدگاههايمان بر ديوار اين غار مجازى باز شد و به زبان مادرى نوشتيم از در و ديوار، از سياست و از جامعه، از ادب و هنر و از هر چه دل تنگمان ميخواست و ميخواهد. اما امروز، به حكم سياه انديشان و خشك مغزان حاكم بر ايران، اين مجال هم رخصت داده نميشود تا حني در سپهر ارتباط جمعي مجازي صدايي بر آيد مگر خواب حاكميت جائر را آشفته كند كه اين ضحاكان و ماران بر گنجينه سخن و شعور پارسي چميده اند و هر پنجره اي كه نوري را به خانه آورد، محكوم است به بسته شدن تا نيازارد نور، چشمان اين خفاشان شب كور را. وبلاگ نويساني داريم در بند حكومت كه از ته سياهچاله هاي ولايت فقيه، گهگاه صدايي از آنان به گوش ميرسد و همين ميدانيم كه چند تني از دوستانمان هنوز زنده اند. جاي همه آنان كه توتمشان قلم است و در بند مانده اند به اميد فردايي كه روز خوبي خواهد بود، سبز باد و بر ما است كه حداقل به احترام آن همسنگران مجازي ، عزت و شرف قلم را حفظ كنيم.