چه می توان گفت؟

۱۳۹۰ بهمن ۱۱, سه‌شنبه

چه می توان گفت؟

در باره این چند تابلو که یکی از دوستان فیسبوکی پیک نت در ایران، آن را روی فیسبوک خود منتشر کرده و ما آنها را به امانت گرفته و منتشر کرده ایم، چه می توان نوشت؟ خود باندازه کافی گویای طرز اندیشه حاکمیت است.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر

اخبارروز

فهرست اخبارروزایران وجهان:

«خبرنامه ی کلمه» منتشر شد
•پرزيدنت اوباما ۸ تن از ناقضان حقوق بشر در ايران را تحریم کرد!
•شناسایی شد: حسن امینیان سردسته بسیجیان حمله کننده به منزل کروبی
•آیت الله دستغیب: رهبری، ولی مطلقه نیست و حقی بر مردم ندارد
•مهدی کروبی: امام می فرمود”بالاترین انحراف،انحراف رهبری است”
•آیت الله دستغیب: این که گفته شود ولیّ فقیه می‌تواند بر جان و اموال مردم حکومت کند، سخن بی‌مدرکی است

ما گذر خواهیم کرد از این بیابان، غم مخور صدیقه وسمقی

می رسد عمر ستم آخر به پایان ، غم مخور

سبز گردد پای تا سر خاک ایران ، غم مخور

نوبت تیمور لنگ و نوبت نادر گذشت

بگذرد هم نوبت محمود افغان ، غم مخور

می گشاید جبرییل عقل روزی قفل را

می شود پیدا کلید درب زندان ، غم مخور

رهزنان بردند رخت و اسب و نان و آب را

خواب ماندن را گهی سخت است تاوان ، غم مخور

شب اگر پر گشته از بانگ سگان هرزه گرد

می سراید مرغ حق اما در ایوان ، غم مخور

کوکب اقبال این نامردمان خاموش گشت

طالع سبز تو خواهد شد درخشان ،غم مخور

گریه کم کن ، اشکهایت را نبینم ، نازنین

ننگ اینان کی شود با رنگ ، پنهان غم مخور

دیگران را دام ها از حیله می سازند و خویش ،

عاقبت گردند صید مکر دوران ،غم مخور

آسمان و ریسمان را هر چه با هم بافتند

دست خونین شد برون باز از گریبان ، غم مخور

کمتر از آزادی ایران زمین هر گز مباد

خون بهای این شهیدان ، این شهیدان ، غم مخور

تا نفس باقیست دستت را به من ده ، یا علی!

ما گذر خواهیم کرد از این بیابان ، غم مخور

دهم آذر 89 صدیقه وسمقی