۱۳۹۰ مهر ۲۱, پنجشنبه

:: چه کسی میخواهد من و تو ما نشویم ؟



چه کسی میخواهد من و تو "ما " نشویم ، خانه اش ویران باد ! جمله زیباییست ، نه ؟ چند درصد امید دارید که روزی من و تو هم بلاخره یک روزی "ما " بشویم ؟ تا بحال به این فکر کردید که چرا ، نتوانستیم با اندیشه های متفاوت متحد باشیم ؟ با داشتن این همه وسایل اطلاع رسانی (تلویزیون ، رادیو ، اینترنت ،...) و این همه افراد سیاسی روشنفکر و رهبران اپوزوسیون و و و ...! براستی چرا ؟ تا به کی هر روز بدترین خبرها را از داخل ایران بشنویم و با صد ها آه گفتن ها به رختخواب برویم و با غصه بخوابیم ، و فردا روز از نو، روزی از نو ! براستی چه زمانی قرار است رهبران ما ( چپ ، راست ، مذهبی و غیر مذهبی و و و ... ) همه در کنار هم بایستند و بیانیه ای یا فراخوانی بدهند ؟ تا به کی به فکر مطلب نوشتن و انرژی گذاشتن علیه یکدیگر باشیم ؟ تا به کی سرامداران رژیم جمهوری اسلامی را با نداشتن اتحاد، شاد کنیم ؟ فقط همه میدونیم که دوست داریم کشوری آزاد و اباد داشته باشیم ، همه دموکراسی میخواهیم ، همه بهترین و مدرنترین کشورهای جهان را سر مشق خود قرار دادیم و خیلی چیزهای خوب خوب دیگر هم آرزو داریم . ولی یک بار صادقانه حاظر شدید که تحقیق کنید و بدانید کشورهای پیشرفته چه کردند که ما نکردیم ؟ فکر میکنید که بعد از ۳۳ سال مبارزه ، حال به جایی نرسیدیم که بدنبال نقاط وجه مشترک مثبت یکدیگر باشیم و نیمه پر لیوان را ببینیم ؟ آیا باور دارید که ایران مال همه ماست ؟ باور دارید که باید همه و همه با هر نوع تفکر و اندیشه سیاسی در کنار هم با عشق و محبت زندگی کنیم ؟ یا هنوز زوده ... و حالا حالاها بجنگیم !؟ چند درصد از شماها در فردای آزاد ایران به رفراندم اعتقاد دارید ؟ چند درصد از شما ها باور دارید که دیگر حکومت تک حزبی هیچ جایگاهی در بین ملت ما نداره ؟ پس چرا متحد نمیشوید ؟؟؟ اینبارسخنم با تمام رهبران اپوزوسیون است ! بیاید دست یکدیگر را بگیرید و با هم متحد شوید و به ما ملت درد کشیده ثابت کنید که خواهان تلاش برای آزادی ایران هستید . مگر غیر از متحد شدن راه دیگری هم برایمان مانده ؟ نشنیدین که میگن یک دست صدا نداره ! امیدوارم که منتظر معجزه نباشید . این بر همگان ثابت شده که هیچ کشوری دلش به حال ما نسوخته و همه به فکر منافع و چاپیدنمان هستند . شما را به وجدانتان قسم میدهم یک بار هم که شده بیاید همه و همه دست برداری به سوی همدیگر دراز کنیم .فراموش نکنید هنوز پدری نمرده که بخواهیم از حالا سر ارث و میراث دعوا کنیم . میدانم که ۳۳ سال پیش با هم علیه نظام پهلوی متحد شدید و انقلاب کردید و همه از همدیگر رو دست خوردید، و خاطره تلخی از متحد شدنتان برایتان ماند! ولی باز چاره کار چیست ؟ هموطن من همین حالا بسیاری از همیهنانمان بخاطر آزادی من و شما در بند هستند . هر روز چندین نفر را اعدام میکنند . میتونید حتی چند دقیقه حال و روز آنها را تجسم کنید و خودتان را جای آنها بگذارید؟ میدانید که آنها تمام چشم و امیدشان به ماست ... ، حالا حساب برسید ما کجای کار هستیم ! در آخر من دست تمام آزادیخواهان و رهبرانی که بدنبال اتحاد هستند ، میبوسم و سر تعظیم فرد میاورم . به امید روزی که همه با هر نوع اندیشه و تفکر به هم عشق بورزیم و دست در دست هم میهن عزیزمان راآزاد و آباد کنیم.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر