:: چه کسی میخواهد من و تو ما نشویم ؟
چه کسی میخواهد من و
تو "ما " نشویم ، خانه اش ویران باد ! جمله زیباییست ، نه ؟ چند درصد
امید دارید که روزی من و تو هم بلاخره یک روزی "ما " بشویم ؟ تا بحال به
این فکر کردید که چرا ، نتوانستیم با اندیشه های متفاوت متحد باشیم ؟ با داشتن این
همه وسایل اطلاع رسانی (تلویزیون ، رادیو ، اینترنت ،...) و این همه افراد سیاسی
روشنفکر و رهبران اپوزوسیون و و و ...! براستی چرا ؟ تا به کی هر روز بدترین خبرها
را از داخل ایران بشنویم و با صد ها آه گفتن ها به رختخواب برویم و با غصه بخوابیم
، و فردا روز از نو، روزی از نو ! براستی چه زمانی قرار است رهبران ما ( چپ ، راست
، مذهبی و غیر مذهبی و و و ... ) همه در کنار هم بایستند و بیانیه ای یا فراخوانی
بدهند ؟ تا به کی به فکر مطلب نوشتن و انرژی گذاشتن علیه یکدیگر باشیم ؟ تا به کی
سرامداران رژیم جمهوری اسلامی را با نداشتن اتحاد، شاد کنیم ؟ فقط همه میدونیم که
دوست داریم کشوری آزاد و اباد داشته باشیم ، همه دموکراسی میخواهیم ، همه بهترین و
مدرنترین کشورهای جهان را سر مشق خود قرار دادیم و خیلی چیزهای خوب خوب دیگر هم
آرزو داریم . ولی یک بار صادقانه حاظر شدید که تحقیق کنید و بدانید کشورهای پیشرفته
چه کردند که ما نکردیم ؟ فکر میکنید که بعد از ۳۳ سال مبارزه ، حال به جایی نرسیدیم که بدنبال نقاط وجه مشترک مثبت یکدیگر
باشیم و نیمه پر لیوان را ببینیم ؟ آیا باور دارید که ایران مال همه ماست ؟ باور
دارید که باید همه و همه با هر نوع تفکر و اندیشه سیاسی در کنار هم با عشق و محبت
زندگی کنیم ؟ یا هنوز زوده ... و حالا حالاها بجنگیم !؟ چند درصد از شماها در
فردای آزاد ایران به رفراندم اعتقاد دارید ؟ چند درصد از شما ها باور دارید که
دیگر حکومت تک حزبی هیچ جایگاهی در بین ملت ما نداره ؟ پس چرا متحد نمیشوید ؟؟؟ اینبارسخنم
با تمام رهبران اپوزوسیون است ! بیاید دست یکدیگر را بگیرید و با هم متحد شوید و
به ما ملت درد کشیده ثابت کنید که خواهان تلاش برای آزادی ایران هستید . مگر غیر
از متحد شدن راه دیگری هم برایمان مانده ؟ نشنیدین که میگن یک دست صدا نداره !
امیدوارم که منتظر معجزه نباشید . این بر همگان ثابت شده که هیچ کشوری دلش به حال
ما نسوخته و همه به فکر منافع و چاپیدنمان هستند . شما را به وجدانتان قسم میدهم
یک بار هم که شده بیاید همه و همه دست برداری به سوی همدیگر دراز کنیم .فراموش
نکنید هنوز پدری نمرده که بخواهیم از حالا سر ارث و میراث دعوا کنیم . میدانم که ۳۳ سال پیش با هم علیه نظام پهلوی متحد شدید و انقلاب کردید و همه از همدیگر
رو دست خوردید، و خاطره تلخی از متحد شدنتان برایتان ماند! ولی باز چاره کار چیست
؟ هموطن من همین حالا بسیاری از همیهنانمان بخاطر آزادی من و شما در بند هستند .
هر روز چندین نفر را اعدام میکنند . میتونید حتی چند دقیقه حال و روز آنها را تجسم
کنید و خودتان را جای آنها بگذارید؟ میدانید که آنها تمام چشم و امیدشان به ماست
... ، حالا حساب برسید ما کجای کار هستیم ! در آخر من دست تمام آزادیخواهان و
رهبرانی که بدنبال اتحاد هستند ، میبوسم و سر تعظیم فرد میاورم . به امید روزی که
همه با هر نوع اندیشه و تفکر به هم عشق بورزیم و دست در دست هم میهن عزیزمان
راآزاد و آباد کنیم.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر